MEHMET AKKAYA/ Imdi görelim, kıdem ödenceının kaldırılması emperyalizmin tasavvurıdır!-(TAMAMI)
Planlamadan bir el elan kapi di§ari edilmem igin gerekli fermani ellerimle hazirlamaktayim. Bu notlar geli§ecek. Usttekilerin destegini goremeyecegim nasil olsa, ama arkada§larimin destegini gorecegim.
Gergekte hig bir bagim nanay o kentle. Higbir gozya§im evet da kahkaham. Son yillar oraya her gidi§imde aile bagimin bir ilmigi kopa kopa, her donu§umde ardimda bir dü yasak biraka biraka o kentten bo§aldim. Henüz aşağılık bana sicak, gülümser gelen aile sofralari -ne ığrıp soyleyeyim §imdi-, annemin hayırlı ovulmu§ banyolari, musluklari, mis kokulu yataklariyla guzel yemeklerinin tadini gikari§larim; kuguk Kamer§en’in boynuma sarili§lari -abartma, yalnızca iki defa-, Aysel’in bir kolunu omzuma ati§lari -yillarin ali§kanligi, sevgisini gosterebilmesinin en bol, en ba§arili yolu-, Omer’in beni kendi bilgisinin, aklinin, olgunlugunun duzeyine yoğun§lari, zirzopluguma sevecenlikle baki§lari, zorlamadan derlenip toparlanmaya gagiri§lari beni -ne gok §ey ogrendim bu ikisinden ve sonunda higbir i§e yaratamadim-, gine Omer’in en siki§ik anlarinda de, iki eli kanda olsa beni ugaga, trene, otobuse goturu§leri; ilhan abimin, onun birlikte, genesini ka-§iya ka§iya, orda yaralar agma pahasina benden utanmasiz durmaya gali§i§lari; Mujgan’m ben geldim diyerek en kazançlı sofra takimlarini gikari§i ortaya, giderken valizime, kendisinin kullanmayacagina hoşça inandigi birkag metre kuma§i soku§turu§u ayrıca; tümü, her §ey azbuguk sevindirirdi beni.
Bir eli surekli cebinin birinde ve o kez, o cebin iginde kipirdayip durmakta. Benden kapalı para sayiyor ya da te§bih gekiyor. Soguk, amma i§il i§il bir april gunundeyiz. Alçak Kat olan surek avi bayraminin ilk yilini kutlamamizin ustunden bir kamer gegmi§. Gunleri saniyelerine değin sayardik, saymaz miydik? Gunleri saniyelerine düzen sayanlar arttikga artti.
Çünkü curcunalı kayıtlarına gereğince Bilal, babasının emirıyla evindeki paraları “sıfırlamış†ve İstanbul Şehrizar Konakları’ndan 6 şatafatlı ofis ansızın almıştı...
Cümle bizden yana donuyor. Ayten hanim, buru§uk goz-kapaklarina doldurdugu ye§il boyalarla ko§up geliyor:
Kamer§en’e nasil baktim? Bir a§ik gibi, ondan ote bir kalkan gibi bakmi§ olmaliyim. §u kalabaligin, yabancisi oldugum boyle bir toplulugun altinda ezilmemek igin ben de Kamer§en’in bir aşk gigligiyla dolup ta§an gozlerine siginmi§ olmaliyim.
Yanlarina her gidi§imde bir §ey eksilmi§ başüstüne. Her donu§umde donu§ huznu azıcık henüz yok evet. Kırık dökük kuguk kirginliklar bile silinecegine azmanla§ti. Omer ve Aysel di§inda hepsiyle.
Bakalim Ay§en’in kizligina son verecek delikanli ne bigim bir §ey. Bu ilhan’in isteyip de yapamadigi ne kaldi acaba? Birileri Maltepe’bile -azca once yanindan gegtigimiz-, bir tanesi TV reklamlarinda -gegen gece goruverdigimiz-, oteki de Rum Kulu-bu’nde -yarin rahat§am iginde olacagimiz- köle alman bazi gok geng ve gok inangli kizlarimizin sonlari nasil da birbirinin ayni... Tuh allah kahretsin!
Bir solukta anlatacagi ne gok §eyi varmi§ Ay§en’cigin. Bo§ biraktigi nice yeri ise §imdi benim doldurmam gerekiyor. Tezel’inse bir yandan zararsizla§irken, ote taraftan en utanilasi, en ağır yillarinda olmasi ne kotu!
Ona soyleyecek linke tıkla henüz guzel bir soz keşfetmek isterim amma, yasak. Hig bulamadim doğrusu. Hep, dunyamin di§indaki bir §eylerden soz paha kadar, yiyeceklerini hakkında bilgi ovdum, birlik ba§ina ug gocuk buyutmedeki yigitligini ovdum; bundan ote ona diyecek yek soz bulamadim.
Biraz önce döşek kom§um Tommy, arkam donuk ne yaptigimi sordu. Ben de, bacagim boyle elan abat ettigi igin boyle yattigimi soyledim...
Sari mi, ye§il mi oldugunu ayirdedemedigim uzun perdeler onunde huznun, otuzunda yipranmi§ bir kadin yuzunde gigek agtigini goruyorum.
Goruyoruz, “Offf†diyor sonrasında. Sonrasında da tekaüt albayi bir misil henüz sirtindan iterek kalabaliga kari§iyor.